Бугун биз янгиланаётган даврда яшаяпмиз. Халқимиз буни сезиб, ҳис қилиб турибди. Шиддат ва юксак суръат билан ўтаётган кунларимиз турли-туман, кенг кўламли, баъзан ҳатто ақлимизни шошириб қўядиган даражадаги воқеа-ҳодисаларга, янгиликларга, ўзгаришларга бой бўлмоқда. Неча йиллар давомида дилимиз тўрида сақлаб келинган орзулар, ўй-истаклар бугун тилимизга чиқмоқда. "Халқ давлат органларига эмас, балки давлат органлари халқимизга хизмат қилиш керак" деган ғоя кундалик воқеликка айланмоқда.

  Азалдан ҳаммамизга аён ҳақи­қат­лар бор. Яъни, адолат бор жойда қут-барака бў­лади, тараққиёт бў­лади. Адолат ҳа­ми­ша қо­нун устувор­ли­гида намоён бўлади.

  Мана шу абадий ҳақиқатлар во­қе­ликка айланаётгани ҳаётимизга ян­гича маъно-мазмун олиб кириш би­лан бир қа­торда ҳар биримиздан масъ­улият ҳам та­лаб қи­лади. Яъни, виждони бор, иймонли одам бу жа­раёнда лоқайд томошабин бў­­­либ ёки қарсак чалиб ўтирмайди. Бун­дай одам мазкур жараёнда фаол иш­тирок эта­ди, янгиликлар аталмиш ул­кан бинога ҳеч бўл­маганда бир дона ғишт қўяди. 

  Ҳаётнинг ўзи, халқимиз биздан фаол­­лик­ни талаб қилмоқда. Бошқача йўл йўқ  ва бўлиши ҳам мумкин эмас. Ҳар би­римиз бугун мамлакатимизнинг дунё­даги энг ри­вожланган давлатлар қа­торида ўзига хос ва мос ўрин эгаллашига эри­шиш, меҳнат­каш, адолатсизликка чидай олмай­диган хал­қимизнинг бахт-саодати, тинч-хотир­жам ҳаёти учун меҳнат қилишга масъ­­улмиз.

  Жорий йилнинг 12 июль куни Президен­ти­миз Шавкат Мирзиёевнинг Олий Маж­лис палаталари, сиёсий партиялар ҳамда Ўзбекистон Экологик ҳаракати вакиллари билан видеоселектор шаклида йиғили­ши­да "Парламентимиз ҳақиқий демократия мак­табига айланиши, ислоҳотларнинг та­шаббускори ва асосий ижрочиси бўлиши керак" мавзусидаги маърузаси мени лар­зага солди, ҳам кўнглимда хижолат ҳис­си­­ни уйғотди. Хижолатим боиси шуки, ўзим Ўзбекистон "Адолат" СДПдан халқ де­путатлари Навоий шаҳар Кенгаши де­пу­татиман, партиямизнинг вилоят Кенга­ши­ни бошқараман. Аммо шу пайтгача ҳеч ким бизнинг фаолиятимизни бу қадар те­ран, халқимиз нуқтаи назаридан келиб чи­қиб таҳлил қилиб бермаганди.

  Беихтиёр ўтган йиллар мобайнида ви­лоят Кенгашида амалга оширган ишла­римизни сарҳисоб қилишга уринарканман, жуда кам ишлаганимизни тан оламан. Ва­ҳоланки, биз депутатлар халқ вакиллари­миз, халқ овозимиз. Биз юртимизда амал­га оширилаётган кенг кўламли, фавқу­лод­да аҳамиятга молик ислоҳотларнинг на­фа­қат иштирокчиси, балки ташаббус­кори ва асосий ижрочиси бўлишимиз, бу бо­рада бошқаларга ибрат кўрсатишимиз керак! Ахир, юртимиз етакчисининг ўзи респуб­лика, вилоят ва туман Кенгашлари депу­татларининг сўрови — бу халқ сўрови, де­пу­­татга беписандлик — халққа беписанд­лик, халқни ҳурмат қилмаган, депутатлик ваколатини амалга оширишга тўсқинлик қилган ҳар қандай мансабдор шахс қонун олдида жавоб беради, дея таъкидлаб турибди.

  Маърузада биз, маҳаллий Кенгашлар де­путатлари зиммасига улкан масъулият юклайдиган бир таклиф ўртага ташланди. Яъни, туман ёки шаҳар ҳокими номзодини вилоят ҳокими томонидан тегишли ма­ҳаллий Кенгашларда ҳар бир партия гу­руҳи билан маслаҳатлашув ўтказил­га­ни­дан сўнг тегишли сессияда тасдиқ­лаш тар­тиби жорий этилиши мумкин. Агар би­рорта номзод партия гуруҳ­лари муҳока­масидан ўтмаса, у ҳо­ким ла­­возимига та­йин­ланмайди.

  Демак, ҳоким лавозимига номзод сиё­сий партиялар томонидан тақ­дим этилган кадрлар орасидан тан­лаб оли­нади. Бунинг учун эса ҳар бир сиёсий партия ҳокимликка ном­зодлар бўйича кадрлар захирасини шакллантиради.

  Шунингдек, маърузада маҳаллий Кен­­­­гашлардаги партия гуруҳларига тегишлича туман ёки шаҳар ҳоким­лари, шунингдек, маҳаллий ижро ор­ган­лари раҳбарларининг қониқар­сиз фаолияти ҳақида хулосаларни вилоят ва Тошкент шаҳар ҳоким­лари­га тақ­дим этиш ҳуқуқини бе­риш лозимлиги таъ­кид­лаб ўтилди.

  Маърузада яхши ишлаётган, фаол, жон­куяр туман Кенгаши депутат­лари кейинча­лик вилоят депутати, вилоят депутатлари эса Олий Мажлис аъзоси бўлишига эри­шиш имконини берадиган ти­зим яратиш заруратига алоҳида эътибор қаратилди. Токи сиёсий партиялар бирин­чи навбатда ана шундай депутатларни кадр­лар захи­расига киритсин.

  Ҳа, халқ ишончини, меҳрини қозониш осон эмас. Бунинг учун эл дардида ёниб-ку­­йиб ишлаш керак. Ўзгаришлар замони, ис­лоҳотлар даври, она халқимиз биздан шуни талаб қилмоқда.